خرداد ۸۸

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست.
بلکه گذاشتن سدی در برابر رودیست که از چشمانت جاریست.
عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست.

بلکه پنهان کردن قلبی ست که به اسفناک ترین حالت شکسته.

یک سال گذشت

برای مردم این آب و خاک با هزار اتفاق با خون با غارت با خون ریزی با شهادت با گلای پرپر با نداها با سهراب ها با اشکان ها و با هزاران گلی که نشکفته پرپر زدن و دست باغبونشون با خونشون تر شد

دلم پر میسوزه واسه خرداد  پارسال

واسه شور شوقی که توی دلش بود که با چه خونی های تاوانشو داد

چه خردادی بود

جنبش سبز تسلیت

من به یک هراس
 همیشه طرح های ساده و سایه های باران خورده ام را
بی دلیل بر باد داده ام
بعد از این دیگر
نه به خواب قاصدکی تعبیر خواهم شد
و نه به اعتبار چند خیال رنگ و رو رفته.

بس ربط نوشت:یه کار احمقانه کردم که خیلی دلمو سوزوند دفتر کهنه رو باز کردم توش نوشتم ولی انگار کسی نخوندش اگرم خوندش جوابی نداد.

باید به حرفت گوش میکردم سارا و چیزی نمینوشتم فقط دل خودمو سوزوندم